ورود کاروان سیدالشهدا علیه السلام به کربلا
دشت غم، دشت عطش، دشت بلایی کربلا سینه سوز و جانگداز و غم فزایی کربلا جمعی از خوبان عالم را هدایت بر سر است باز کن در دل برای عشق جایی کـربـلا زود باشد کاروان در کوی تو منزل کند میـزبـانِ حـضرت خـون خـدایی کـربـلا خیمه های عاشقان بر پا شود در خاک تو تو به حـج عشق تـصویر منـایـی کـربلا تو غـریـبـه نـیـسـتی با آستـان اهـل بـیت آشـنــای زادۀ خــیــر الــورایـی کــربــلا طور سینایی، کنی موسای عمرانی طلب خـضر امـکـانـی پـی آب بـقـایـی کـربلا کـعـبـۀ آل رسـولـی، ثـانی بـیـت الحـرام بعـثـت پـاک حـسیـنی را حـرایی کـربلا آیۀ عـشـقـی ولی هرگـز نمیشد بـاورت افکـنی بین دو عـاشق را جـدایی کـربـلا آه از آن روزی که زینب غرق خون بیند تو را کـه هـم آغـوش تـن اهـل ولایـی کـربـلا روز عاشورا که باغ فـاطمه پرپـر شود همنـوا با زیـنـبـش نغـمه سـرایی کـربلا آن زمان که دست عباس از بدن گردد جدا مـیـزبـان مـقـدم خـیـر الـنـسـایـی کـربـلا عصر عاشورا که آید قتلگاهت دیدنی است عشق با خون میکند جلوه نمایی کـربلا کاش میگفتی که گلچین لاله را پرپر مکن وای زین نـامردمی و بی حـیایی کـربـلا میهمان را با لب عطشان چه قومی میکشند؟ وای از این کوفه و این بی وفایی کربلا ای زمین، ای ارض اقدس، ای حریم کبریا تـا ابـد بـا آل زهــرا هـمـنـوایی کــربـلا |